ABDULLAH b. EBÛ EVFÂ

عبد الله بن أبي أوفى

Ebû Muâviye Abdullah b. Ebî Evfâ el-Eslemî (ö. 86/705)

Kûfe’de en son vefat eden sahâbî.

Babası Ebû Evfâ’nın asıl adı Alkame’dir. İbn Ebû Evfâ diye de anılan Abdullah, Bey‘atürrıdvân*da bulundu. Hayber’in fethine ve Huneyn Savaşı’na katıldı. Hulefâ-yı Râşidîn dönemindeki fetihler dolayısıyla, diğer pek çok sahâbî gibi Medine’den ayrılarak Kûfe’ye yerleşti.

Ashabın uzun ömürlülerinden biri olan Abdullah, Ebû Hanîfe’nin görebildiği dört sahâbîden biridir. İsmâil b. Ebû Hâlid, Şa‘bî, Abdülmelik b. Umeyr, Ebû İshak eş-Şeybânî, Amr b. Mürre gibi ünlü kişiler ondan hadis rivayet etmişlerdir. Hz. Peygamber’den rivayet ettiği hadislerden doksan kadarı zamanımıza ulaşmıştır. Bunların on beşi Sahîh-i Buhârî’de, altısı Sahîh-i Müslim’de, beş tanesi de her iki eserde yer almıştır. Ahmed b. Hanbel’in Müsned’inde ise iki ayrı bölümde (IV, 352-357, 380-383) yetmiş kadar hadisi bulunmaktadır. Hayatının son yıllarında gözlerini kaybeden Abdullah, yüz yaşlarında iken vefat etmiştir.

BİBLİYOGRAFYA:

Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr (nşr. Abdurrahman b. Yahyâ el-Yemânî v.dğr.), Haydarâbâd 1360-80/1941-60 1 Diyarbakır, ts. (el-Mektebetü’l-İslâmiyye), V, 24; İbn Hibbân, Meşâhîru ulemâi’l-emsâr (nşr. M. Fleischhammer), Kahire 1379/1959, s. 49; Hâkim, el-Müstedrek, III, 570-571; İbn Abdülber, el-İstîgâb (el-İsâbe içinde), Kahire 1328, II, 264-265; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-gabe, Kahire 1285-87, III, 121-122; Nevevî, Tehzîbü’l-esmâ, Beyrut, ts. (Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye), I/1, s. 261; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâ, III, 428-430; İbn Hacer, el-İsâbe, Kahire 1328, II, 279-280; a.mlf., Tehzîbü’t-Tehzîb, V, 151; Tecrid Tercemesi, V, 408; X, 356.

Ali Yardım