ABDULLAH b. MUGAFFEL
عبد الله بن مغفّل
Ebû Saîd (Ebû Ziyâd) Abdullah b. Muğaffel el-Müzenî (ö. 59/679)
Bey’atürrıdvân*da bulunan sahâbîlerden biri.
Tebük Savaşı öncesinde, fakirlikleri sebebiyle binecek hayvan bulamadıkları için Hz. Peygamber’e müracaat eden, onun da kendilerine binek temin edememesi üzerine, orduya katılamayacaklarından ötürü aşırı derecede üzülüp göz yaşı döken (bk. BEKKÂÎN) ve bu samimi davranışlarından dolayı haklarında Tevbe sûresinin 92. âyeti nâzil olan sahâbîlerden biridir. Bey’atürrıdvân sırasında, altında biat edilen ağacın bir dalını kaldırarak Hz. Peygamber’in gölgelenmesini sağlamıştır. Hz. Ömer tarafından Basra’ya mürşid ve muallim olarak gönderilen Abdullah’dan kırk üç hadis intikal etmiş olup bunların altısı Sahîhayn’da yer almıştır. Kendisinden Hasan-ı Basrî, Muâviye b. Kurre, Sâbit el-Bünânî ve Ebü’l-Âliye gibi meşhur âlimler hadis rivayet etmiştir. Tüster’in fethinde şehre ilk giren kimse olan Abdullah, muallim tayin edildiği Basra’ya yerleşmiş ve orada vefat etmiştir. Vasiyeti üzerine cenaze namazını Ebû Berze el-Eslemî kıldırmıştır.
BİBLİYOGRAFYA:
Vâkıdî, Kitâbü’l-Megazî (nşr. M. Jones), London 1965-66 → Beyrut, ts. (Âlemü’l-Kütüb), s. 994, 1036; İbn Sa‘d, et-Tabakatü’l-kübrâ (nşr. İhsan Abbas), Beyrut 1388/1968, VII, 13-14; Müsned, IV, 85; V, 54, 272; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-gabe, Kahire 1285-87, III, 398-399; Zehebî, A‘lâmü’n-nübelâǿ, II, 483-485; İbn Hacer, el-İsâbe, Kahire 1328, II, 372; Âmirî, er-Riyâzü’l-müstetâbe (nşr. Ömer Ebû Hacle), Beyrut 1979, s. 192; Tecrid Tercemesi, V, 197, dipnot 1.
İsmail L. Çakan