ABDÜLMELİK b. EBÛ SÜLEYMAN
عبد الملك بن أبي سليمان
Ebû Abdillâh Abdülmelik b. Ebî Süleymân el-Kûfî (ö. 145/762-63)
Hadis rivayetiyle tanınan âlim.
Ebû Süleyman, Ebû Muhammed künyeleriyle de anılan ve tebeü’t-tâbiînden olan Abdülmelik’in hocaları arasında Saîd b. Cübeyr, Atâ b. Ebû Rebâh, Enes b. Sîrîn önde gelirler. Kendisinden rivayette bulunanların başında ise Yahyâ b. Saîd el-Kattân, Şu‘be b. Haccâc, Süfyân es-Sevrî, Abdullah b. Mübârek gibi meşhur muhaddisler vardır. Cerh ve ta‘dil* imamlarının hemen hepsine göre hadis ilminde büyük bir otorite ve aynı zamanda fakihtir. Talebelerinden Cerîr b. Abdülhamîd’in belirttiğine göre zamanının hadisçileri, hadisle ilgili bir ihtilâf söz konusu olunca, Abdülmelik b. Ebû Süleyman’ın hakemliğine başvururlardı. Ahmed b. Hanbel’e göre ise Abdülmelik sika* olmakla birlikte zaman zaman rivayetlerinde hataya düşmüştür. Buna rağmen Kûfeliler’in en kuvvetli hadis hâfızlarından sayılır. Bu özelliği sebebiyle talebelerinden Süfyân es-Sevrî ve İbnü’l-Mübârek ondan “mîzan” diye söz ederler.
BİBLİYOGRAFYA:
İbn Ebû Hâtim, el-Cerh ve’t-tadîl, Haydarâbâd 1371-73/1952-53, II/2, s. 366; Hatîb, Târîhu Bagdâd, Kahire 1349/1931, X, 393; İbnü’l-Cevzî, Sıfatü’s-safve (nşr. Mahmûd Fâhûrî-Muhammed Kal‘acî), Halep 1969-73 → Beyrut 1399/1979, IV, 5; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, VI,107-109; a.mlf., Mîzânü’l-itidâl (nşr. Ali Muhammed el-Bicâvî), Kahire 1382/1963, II, 656; a.mlf., Tezkiretü’l-huffâż, Haydarâbâd 1375-77/1955-58, I, 155; İbn Hacer, Tehzîbü’t-Tehzîb, IV, 279.
Mücteba Uğur