ALİ AŞKÎ BEY
(ö. 1882 [?])
Türk dinî eserler bestekârı ve şair.
İstanbul’da doğdu ve orada yaşadı. Beylikçi Hacı Sâlih Ağa’nın oğlu olduğu için Beylikçizâde lakabı ile tanındı. Babasından kalan mal varlığı sayesinde
rahat bir hayat yaşadı. Edebiyat ve mûsiki çevrelerinde bulunarak kendisini yetiştirdi. Mûsikideki hocası, bestekâr Zekâi Dede’dir. Kırk yaşlarında, tahminen 1878-1882 yılları arasında Lüleburgaz’da vefat etti.
Ali Aşkî Bey, Türkçe ve Arapça manzumeleri ile edebiyatta da kabiliyetini göstermiş, ancak şiirlerinin toplandığı bir divana bugüne kadar rastlanmamıştır. Mevleviyye tarikatı müntesibi olup asıl şöhretini dinî besteleri ile yapmıştır. Bunlardan hüseynî-aşiran Mevlevî âyini unutulmuş, nikriz âyini ise ölümü ile yarıda kalmıştır. S. Nüzhet Ergun Türk Musikisi Antolojisi’nde onun on dört eserinin güftesini vermiştir. Yılmaz Öztuna ise zamanımıza on beş ilâhisinin ulaştığını bildirmektedir.
BİBLİYOGRAFYA:
Türk Mûsikîsi Klasiklerinden İlâhîler (İstanbul Konservatuarı neşriyatı), İstanbul 1933, II, 109; Ergun, Antoloji, II, 406, 463-464, 613-617; Şengel, İlâhîler, II, 36-37, 77; III, 128; IV, 61, 98-99; Töre, İlâhîler, VI, 8; R. Ekrem Koçu, “Ali Aşki Bey”, İst.A, II, 624-625; Öztuna, TMA, I, 77.
Nuri Özcan