AMRE bint REVÂHA
عمرة بنت رواحة
Ümmü’n-Nu‘mân Amre bint Revâha b. Sa‘lebe el-Hazreciyye
Medineli kadın sahâbî.
Doğum ve ölüm tarihi bilinmemektedir. Hazrec kabilesinin Benî Hâris kolundan olup meşhur sahâbî Abdullah b. Revâha’nın kız kardeşidir. Annesi sahâbeden Kebşe bint Vâkıd’dır. Kumandan sahâbîlerden Beşîr b. Sa‘d el-Hazrecî ile evlenen Amre’nin bu evlilikten Nu‘mân ile Übeyye adlarında iki çocuğu dünyaya geldi. Hicretten önce kocasıyla birlikte müslüman oldu. Hicretten sonra Hz. Peygamber’e biat eden Medineli kadınlar arasında o da vardı. Bir gün kocasından oğlu Nu‘mân’a bir köle bağışlamasını, Resûlullah’ı da bu bağışa şahit göstermesini istedi. Bunun üzerine Beşîr Hz. Peygamber’e giderek bağışına şahit olmasını diledi. Hz. Peygamber, diğer çocuklarına da aynı şekilde bağışta bulunup bulunmadığını sordu. Beşîr diğer çocuklarına bir şey bağışlamadığını belirtince Hz. Peygamber çocuklara âdil davranmak gerektiğini söyleyerek bu bağışı doğru bulmadı (bk. Buhârî, “Hibe”, 13). Bu hadis hibe konusunda fakihlerce delil olarak kullanılmıştır.
Amre bint Revâha uzun boylu ve güzel bir kadındı. Evs kabilesinin müşrik şairi Kays b. Hatîm’in onun güzelliğini dile getiren bir şiiri vardır. Kardeşi Abdullah gibi şair olan Amre’nin kaynaklarda Bedir Gazvesi’ne dair şiirinden söz edilmektedir. Amre, Hz. Peygamber’den bir hadis rivayet etmiştir (bk. Müsned, VI, 358).
BİBLİYOGRAFYA:
Müsned, VI, 358; Buhârî, “Hibe”, 13; Müslim, “Hibât”, 9-19; Vâkıdî, el-Megazî, II, 476; İbn Hişâm, es-Sîre, III, 218; İbn Sa‘d, et-Tabakat, VIII, 361; İbn Abdülber, el-İstî‘âb (nşr. Ali Muhammed el-Bicâvî), Kahire 1969, IV, 1887; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-gabe, Kahire 1285-87, V, 509-510; İbn Hacer, el-İsâbe (Bicâvî), VIII, 31-32; Aynî, ǾUmdetü’l-karî, İstanbul 1308-11, VI, 273-276; Kehhâle, AǾlâmü’n-nisâ, Dımaşk 1378/1959, III, 352-353.
Mustafa Fayda