BEKRİYYE
البكريّة
Şâzeliyye tarikatının Vefâiyye kolunun Ebü’l-Mekârim Muhammed el-Bekrî’ye (ö. 994/1586) nisbet edilen bir şubesi.
Kurucusu Ebü’l-Mekârim el-Bekrî aynı zamanda Sühreverdiyye, Ebheriyye ve Ekberiyye’den icâzetli olduğundan Bekriyye, anılan tarikatların silsilesini de ihtiva eder. Ebü’l-Mekârim el-Bekrî Hz. Ebû Bekir neslinden olup Ezher’de tefsir, fıkıh ve hadis okutmuştur. Bekrî’nin hayatını geniş şekilde anlatan Harîrîzâde (Tibyân, I, vr. 130b-136b) onun Hz. Peygamber’den bizzat aldığı salât* ile babasına ait Ĥizbü’l-fetĥ, adlı hizb*i ve kendisine ait otuz altı beyitlik “el-Kasîdetü’l-lâmiyye”yi iktibas ederek, gece kalkıp namaz kıldıktan sonra bu kasideyi okuyanın duasının kabul edileceğini söyler (Tibyân, I, vr. 140b; ayrıca bk. BEKRÎ, Ebü’l-Mekârim).
BİBLİYOGRAFYA:
Harîrîzâde, Tibyân, I, vr. 130b-140b; L. Rinn, Marabouts et Khouan, Alger 1884, s. 271; el-Ķāmûsü’l-İslâmî, I, 346; F. De Jong, Turuq and Turuq-Linked, Leiden 1978, s. 10; Lous Massignon - Tahsin Yazıcı, “Tarikat”, İA, XII/1, s. 6.
Yakup Çiçek