CAUSSIN de PERCEVAL, Armand Pierre
(ö. 1871)
Fransız şarkiyatçısı.
13 Ocak 1795’te Paris’te doğdu. Müsteşrik olan babası Jean Jacques Antoine Caussin de Perceval’in tesirinde kalarak Doğu dillerine yakın ilgi duydu. 1817’de Türkiye’ye geldi. Bir müddet sonra Lübnan’a gitti ve orada üç yıl kaldı. Arap ülkelerindeki Fransız sefaret ve konsolosluklarında tercüman olarak çalıştı. Dönüşünde Paris’teki Ecole des Langues Orientales Vivantes’a halk Arapça’sı hocası tayin edildi (1822). 1833’te Collège de France’ta Arap dili ve edebiyatı profesörü olarak görev aldı. 15 Ocak 1871’de Paris’te öldü.
Eserleri. 1. Grammaire Arabe vulgaire. Cezayir, Mısır ve Suriye’de konuşulan Arapça’nın grameri hakkındaki bu eser 1824’te Paris’te yayımlanmış, daha sonra çeşitli baskıları yapılmıştır. 2. Dictionnaire Français-Arabe. Ellious Bocthor’un aynı adı taşıyan Fransızca-Arapça sözlüğünü gözden geçirerek ve bazı ilâvelerle iki cilt halinde yeniden yayımlamıştır (Paris 1828-1829). 3. Essai sur l’histoire des Arabes avant l’Islamisme, pendant l’Zpoque de Mahomet et Jusqu’K la réduction de toutes les tribus sous la loi musulmane. Klasik İslâm tarihi kaynaklarından faydalanarak İslâm öncesi Arap tarihini, hicretten itibaren kronolojik bir sırayla Asr-ı saâdet’i, Arap kabilelerinin İslâm hâkimiyeti altına alınmasını, Hz. Ebû Bekir ve 18 (639) yılına kadar Hz. Ömer devirlerini anlattığı bu eser Caussin de Perceval’in en önemli eseridir. Bu sahada yazılmış kitaplar arasında seçkin bir yeri olan Essai sur l’histoire des Arabes... Paris’te üç cilt halinde neşredilmiştir (1847-1849).
Caussin’in önemli makalelerinden bazıları da şunlardır: “Mémoire sur le calendrier arabe avant l’Islamisme”, JA, seri IV, I (1843), s. 342-379; “Notice sur les trois poètes arabes, Akhtal, Farazdak et Djerir”, JA, seri II, XIII (1844), s. 507-552.
BİBLİYOGRAFYA:
D. G. Pfannmüller, Handbuch der Islam-Literatur, Berlin-Leipzig 1923, s. 91, 96, 178-179; J. Fück, Die Arabischen Studien in Europa, Leipzig 1955, s. 148, 151, 224; Necîb el-Akîkî, el-Müsteşrikūn, Kahire 1980, s. 177-178; Bedevî, MevsuǾatü’l-müsteşrikīn, s. 341-342; W. H. Behn, Index Islamicus (1665-1905), Millersville 1989, s. 219, 239, 725; CI. Huart, “ed-Dürûsü’l-ǾArabiyye fî Fransa” (trc. Abdullah Bek), MMİADm., V/4 (1925), s. 161-162; TA, X, 9; ML, II, 818; Gr.E, IX, 913.
Abdülkerim Özaydın