EHL-i ADL

أهل العدل

Devlete karşı isyanın çıktığı bir İslâm ülkesinde meşrû yönetimin hâkim olduğu bölgede (dârüladl) yaşayan kimseler anlamında bir fıkıh terimi.

(bk. BAĞY; DÂRÜLBAĞY)