el-BÂRİ‘

البارع

Arap dil âlimi Ebû Ali el-Kalî (ö. 356/967) tarafından hazırlanan Arapça sözlük.

Aslen Malazgirtli olan tanınmış âlim Kalî, garîbü’l-hadîse dair olduğu için el-BâriǾ fî garîbi’l-hadîs, garîbü’l-hadîs lugat nevinden sayıldığı için de el-BâriǾ fi’l-luga diye anılan bu eserini Kurtuba’da 339’da (950) telife başlamıştır. 350 (961) yılından itibaren de kendisine


Kurtubalı Muhammed b. Hüseyin el-Fihrî yardım etmiştir. Ölümüne kadar eserinin maddelerini toplamaya devam eden Kalî’den sonra kâtibi Muhammed el-Fihrî ile Muhammed b. Ma‘mer el-Ceyyânî kitabın tertibini tamamlamışlar, ancak eserin sadece “hemze”, “he” (ﮬ) ve “ayın” harflerine dair bölümlerini temize çekebilmişlerdir.

Kalî eserinde daha önceki sözlüklerde bulunan bilgileri bir araya toplamış, her kelimede açıklamaları kimlerden naklettiğini belirtmekle beraber nakil zincirini (isnad) kısaltmıştır. Kelimeleri açıklarken en çok Halîl b. Ahmed, Ebû Ubeyde, Ebû Zeyd el-Ensârî, Asmaî, İbnü’s-Sikkît ve Ebû Hâtim es-Sicistânî gibi dilcilerden nakiller yapmış, Kur’ân-ı Kerîm, hadis, emsâl*, hikmetli sözler ve şiirlerden şâhidler (örnek) getirmiştir. Ayrıca Halîl b. Ahmed’in metodunu takip ederek sözlüğünü harflerin mahreçlerine göre düzenlemiş, ancak onun tertibini biraz değiştirerek önce hemze ile başlamış, he ve ayınla devam etmiştir.

el-BâriǾ, genel hatları itibariyle kendinden önceki sözlük çalışmalarının geniş kapsamlı bir tekrarı olması bakımından Arap lugatçılığına fazla bir yenilik getirmiş sayılmaz. Onun özelliği, kelimeleri tashîf* ve lahn*den korumak için okunuşlarını bazan yazıyla, bazan meşhur bir vezinle veya her ikisiyle birlikte tesbit etmesidir.

Endülüs’te telif edilen bu ilk sözlük aslında geniş hacimli bir eserdi. Rivayet edildiğine göre yaklaşık 5000 veya 3000 varaktan (164 cüz) meydana geliyordu. Zehebî bu sözlüğün on küsur ciltte toplandığını kaydeder. Kalî’nin öğrencilerinden olan tanınmış Endülüslü âlim Zübeydî bu genişlikte lugat yazan bir başka kişinin bilinmediğini söylemektedir. Eser üzerinde Kalî’nin talebesi ve kâtibi Muhammed el-Fihrî CevâmiǾu Kitâbi’l-BâriǾ adlı bir tekmile, Vezir Ebû Mervân Abdülmelik b. Sirâc da İstidrâk Ǿalâ Kitâbi’l-BâriǾ adlı bir hâşiye yazmıştır.

Bugüne kadar el-BâriǾin tam bir nüshası bulunamamış, eserden sadece iki parça halinde çok az bir kısım günümüze intikal etmiştir. Bunlardan biri Londra’da British Museum’da (Or., nr. 9811), diğeri Paris’te Bibliothèque Nationale’dedir (nr. 4235). Bu iki parça A. S. Fulton tarafından İngilizce bir mukaddime ile tıpkıbasım halinde neşredilmiş (London 1933), daha sonra da Hâşim et-Taân tarafından neşredilmiştir (Bağdat 1974).

BİBLİYOGRAFYA:

İbn Hayr, Fehrese, s. 354-355; Yâkut, MuǾcemü’l-üdebâǿ, VII, 29-30; İbn Hallikân, Vefeyât, I, 226; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, XVI, 46; Safedî, el-Vâfî (nşr. J. Van Ess), Wiesbaden 1974, IX, 190; Ebû Bekr ez-Zübeydî, Tabakatü’n-nahviyyîn ve’l-lugaviyyîn (nşr. Muhammed Ebü’l-Fazl), Kahire 1984, s. 186; Makkarî, Nefhu’t-tîb, III, 74-75; İbnü’l-Kıftî, İnbâhü’r-ruvât, I, 206, 209; Ahmed Abdulgafûr Attâr, Mukaddimetü’s-Sıhâh, Kahire 1376/1956, s. 90-91; C. Zeydan, Âdâb (Dayf), II, 307; S. Wild, Das kitab al-’Ain und die arabische Lexikographie, Wiesbaden 1965, s. 65 vd.; Sezgin, GAS, VIII, 253; Hüseyin Nassâr, el-MuǾcemü’l-ǾArabî: neşǿetühû ve tetavvüruh, Kahire 1968, I, 313-331; Ömer ed-Dekkak, Ebû ǾAlî el-Kalî, Haleb 1977, s. 118-153; Abdülali el-Vuddîrî, Ebû ǾAlî el-Kalî ve eseruhû fi’d-dirâsâti’l-lugaviyye ve’l-edebiyye bi’l-Endelüs, Rabat 1403/1983, s. 277-328; a.mlf., el-MuǾcemü’l-ǾArabî bi’l-Endelüs, Rabat 1984, s. 20-48; Ahmed eş-Şerkavî İkbal, MuǾcemü’l-meǾâcim, Beyrut 1407/1987, s. 198-199; Moh. Ben Cheneb, “Kalî”, İA, VI, 133; R. Sellheim, “al-Kalı”, EI² (İng.), IV, 501.

Süleyman Tülücü