EŞEC el-KİNDÎ

الأشجّ الكندي

Ebû Saîd Abdullāh b. Saîd b. Husayn el-Eşecc el-Kindî (ö. 257/871)

Hadis hâfızı.

167’de (783) Kûfe’de doğdu. Küçük yaşta hadis tahsiline başlayarak Hüşeym b. Beşîr, Abdullah b. İdrîs, Ebû Bekir b. Ayyaş, Muhammed b. Fudayl gibi muhaddislerden faydalandı. Başta Buhârî olmak üzere Kütüb-i Sitte musannifleri, İbn Huzeyme, Ebû Hatim er-Râzî, Ebû Zür‘a er-Râzî, İbn Ebû Hatim gibi pek çok muhaddis kendisinden hadis öğrendi. Hâfızası güçlü, güvenilir bir muhaddisti. Yahyâ b. Maîn onun bazı zayıf râvilerden hadis aldığını söylemektedir. Buhârî biri el-CâmiǾu’ś-śaĥîĥ’te, dördü el-Edebü’l-müfred’de (nr. 369, 394, 443, 1211) olmak üzere ondan rivayet ettiği sekiz hadise çeşitli eserlerinde yer vermiştir, Müslim’in el-CâmiǾu’ś-śaĥîĥ’inde ise yetmiş rivayeti bulunmaktadır. Eşecc’in muhtelif eserleri olduğu kaynaklarda zikredilmekte, Zehebî onun bir ciltten ibaret olan Tefsîrü’l-Ķurǿân adlı eserini gördüğünü söylemektedir. Rivayet ettiği bazı hadisleri ihtiva eden bir risâlesi de Dârü’l-kütübi’z-Zâhiriyye’de bulunmaktadır (Mecmua, nr. 18/10, vr. 211a - 224a).

Eşec el-Kindî Rebîülevvel 257’de (Şubat 871) Kûfe’de vefat etmiş olup daha önce öldüğüne dair rivayetler doğru değildir.


BİBLİYOGRAFYA:

İbn Ebû Hatim, el-Cerh ve’t-taǾdîl, V, 73; İbn Mencûye, Ricâlü Sahîhi Müslim (nşr. Abdullah el-Leysî), Beyrut 1407/1987, I, 365; Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XV, 27-30; Zehebî, Tezkiretü’l-huffâz, II, 501-502; a.mlf., AǾlâmü’n-nübelâǿ, XII, 182-184; İbn Hacer, Tehzîbü’t-Tehzîb, V, 236-237; Hediyyetü’l-Ǿârifîn, I, 441; Fuat Sezgin, Buhârî’nin Kaynakları, İstanbul 1956, s. 211; a.mlf., GAS, I, 134; Kehhâle, MuǾcemü’l-müǿellifîn, VI, 58; Nüveyhiz, MuǾcemü’l-müfessirîn, I, 308; Ziriklî, el-AǾlâm (Fethullah), IV, 90.

Ali Yardım