FÂRİSÎ, Nasr b. Abdülazîz

نصر بن عبد العزيز الفارسي

Ebü’l-Hüseyn Nasr b. Abdilazîz b. Ahmed el-Fârisî (ö.461/1069)

Kıraat âlimi.

Hayatı hakkında yeterli bilgi yoktur. Şîrâzî nisbesiyle de anıldığına göre Şîraz’da doğduğu söylenebilir. Kıraat ilmine dair ilk dersleri Ali b. Cafer er-Râzî’den aldı. Daha sonra Bağdat’a giderek burada Ebû Ahmed el-Faradî, Ebü’l-Hasan es-Süsencirdî, Ebü’l-Hasan el- Hammâmî, Mansûr b. Muhammed b. Mansûr gibi hocalardan bu ilimde faydalandı. Bizzat kendisinden rivayet edildiğine göre Ebû Ali Hasan b. Muhammed el-Bağdâdî’nin (ö 438/1047) er-Ravża adlı eserinde zikredilen bütün tarik ve rivayetlere uygun olarak Kur’an’ın tamamını bu kitapta adları bulunan hocalarından okuyup kıraat ilmindeki ihtisasını tamamladı. Bağdat’tan Mısır’a geçen Fârisî burada kıraat ilminin üstadı olarak seçkin yerini aldı; talebe yetiştirdi ve telifle meşgul oldu. Ebü’l-Kāsım Abdurrahman b. Fehhâm, Ebü’l-Kāsım Hilf b. İbrahim b. Nehhâs ve Mürşid b. Yahya el-Medînî onun öğrencileri arasında yer aldılar.

Hadis ilmiyle de meşgul olduğu anlaşılan Fârisî, Ebü’l- Hüseyin b. Bişrân ve İbn Rezkuye’den hadis rivayet etmiş, kendisinden de Ahmed b. Yahya el-Cârûd el-Mısrî, Rûzbe b. Mûsâ ve Muhammed b. Ahmed b. Hattâb er-Râzî rivayette bulunmuşlardır.

Fârisî’nin bilinen tek eseri el-CâmiǾ fi źikri ķırâǿâti’l-ķurrâǿai’l-Ǿaşere olup bir nüshası Dârü’l-kütübi’z-Zâhiriyye’dedir (nr. 4425, vr. 141-148).

BİBLİYOGRAFYA:

Zehebî, MaǾrifetü’l-kurrâǿ. I, 422; İbnü’l-Cezerî, en-Neşr, I, 75; a.mlf.. Gâyetü’n-nihâye, II, 336-337; Keşfü’z-zunûn. I, 576; Süyûtî, Hüsnü’l-muhâdara, I, 494; Brockelmann, GAL Suppl, I, 722; Salâh Muhammed el-Hiyemî, Fihrisü mahtûtâli Dâri’l-kütübi’z-Zâhiriyye, Dımaşk 1403/1983, 1.348.

İbrahim Çelik