İBN ABDÜSSELÂM el-HEVVÂRÎ

(ابن عبد السلام الهوّاري)

Ebû Abdillâh Muhammed b. Abdisselâm b. Yûsuf el-Hevvârî (ö. 749/1348)

Mâlikî fakihi.

676 (1277) yılında Tunus yakınlarındaki Münestîr köyünde doğdu. Bundan dolayı Münestîrî nisbesiyle de anılır. Ebü’l-Abbas el-Batranî, Ebû Abdullah İbn Hârûn ve


İbn Cemâa’dan ilim tahsil etti. Şemmâiyye ve Unukulcemel medreselerinde ders verdi. Yetiştirdiği öğrenciler arasında Kādî İbn Haydere, İbn Haldûn, İbn Arafe el-Vergammî ve Muhammed b. Saîd er-Ruaynî gibi âlimler bulunmaktadır. Mâlikî mezhebinde tercih ehli âlimlerden olan İbn Abdüsselâm 734 (1334) yılında Tunus’ta başkadılık (kādılcemâa) görevine getirildi ve bu görevini 22 Receb 749 (16 Ekim 1348) tarihinde vefatına kadar sürdürdü.

Eserleri. 1. Tenbîhü’ŧ-ŧâlib li-fehmi elfâži CâmiǾi’l-ümmehât li’bni’l-Ĥâcib (Tenbîhü’ŧ-ŧâlib li-fehmi kelâmi’bni’l-Ĥâcib, Şerĥu CâmiǾi’l-ümmehât). Mâlikî fakihlerinin ileri gelenlerinden İbnü’l-Hâcib’in CâmiǾu’l-ümmehât (el-Muħtaśar) adlı eserinin en önemli şerhlerinden olup Fas’ta Hizânetü’l-Karaviyyîn’de (nr. 408, 409, 410) eksik bazı nüshaları bulunmaktadır (ayrıca bk. Brockelmann, I, 373). 2. Dîvânü fetâvâ (Fetâvâ; bk. a.g.e., II, 318).

BİBLİYOGRAFYA:

Nübâhî, Târîħu ķuđâti’l-Endelüs, Beyrut 1403/1983, s. 161-163; İbn Ferhûn, ed-Dîbâcü’l-müźheb, II, 329-330; İbn Kunfüz, el-Vefeyât (nşr. Âdil Nüveyhiz), Beyrut 1971, s. 354; İbnü’l-Kādî, Dürretü’l-ĥicâl, II, 133; Ahmed Bâbâ et-Tinbüktî, Neylü’l-İbtihâc, Trablus 1408/1989, II, 406; Hediyyetü’l-Ǿârifîn, II, 155-156; Mahlûf, Şeceretü’n-nûr, I, 210; Brockelmann, GAL, I, 373; II, 318; Îżâĥu’l-meknûn, I, 351; Ziriklî, el-AǾlâm, VII, 77; Kehhâle, MuǾcemü’l-müǿellifîn, X, 171; Hacvî, el-Fikrü’s-sâmî, II, 241; M. Âbid el-Fâsî, Fihrisü maħŧûŧâti Ħizâneti’l-Ķaraviyyîn, Dârülbeyzâ 1400/1980, I, 391-394; Mahfûz, Terâcimü’l-müǿellifîn, III, 325-328.

M. Kâmil Yaşaroğlu