İBN EBÜ’l-AZÂFİR
(ابن أبي العذافر)
(ö. 323/935)
Tenâsüh ve hulûlü benimseyip ilâhî ruhun önce Âdem’e, ondan peygamberlere ve imamlara hulûl ettiğini, on ikinci imamdan da kendisine geçtiğini ileri süren ve sefir olduğunu söyleyen aşırı Şiî lider
(bk. MÜŞEBBİHE).