ZEYNEB bint HUZEYME

(زينب بنت خزيمة)

Zeyneb bint Huzeyme b. el-Hâris el-Hilâliyye

(ö. 4/625)

Hz. Peygamber’in Ümmü’l-mesâkîn lakaplı hanımı.

Hem Câhiliye devrinde hem İslâm döneminde cömertliği, muhtaçlara düşkünlüğü ve yardım severliği ile tanındığından “Ümmü’l-mesâkîn” (muhtaçların annesi, hâmisi) lakabıyla anılmıştır. Benî Âmir b. Sa‘saa kabilesinin Hilâl koluna mensuptur. Annesi Hind (Havle) bint Avf’tır. Hind’in dokuz kızının hepsi müslüman olduğundan Resûlullah kendilerine “mümin kız kardeşler” demiştir. Kardeşleri arasında, yine Peygamber’in zevcelerinden biri olan Meymûne’nin yanı sıra Abbas b. Abdülmuttalib’in hanımı Ümmü’l-Fazl Lübâbe, Hâlid b. Velîd’in annesi Lübâbe es-Suğrâ, Hz. Hamza’nın karısı Selmâ (Sülmâ) bint Umeys ve Ca‘fer b. Ebû Tâlib’in hanımı Esmâ bint Umeys gibi seçkin hanımlar bulunmaktadır.

Resûl-i Ekrem, Hz. Hafsa’dan sonra Zeyneb bint Huzeyme ile evlendi. Zeyneb’in bu evlilikten önce kiminle evli olduğu hususunda farklı rivayetler vardır. Bunlardan birine göre Zeyneb önce amcasının oğlu Cehm b. Amr b. Hâris ve onun ardından Tufeyl b. Hâris’le, daha sonra Tufeyl’in kardeşi Ubeyde b. Hâris’le evlendi. İlk müslümanlardan ve muhacirlerden olan Ubeyde, aynı zamanda Resûlullah’ın görevlendirdiği ilk seriyye kumandanı ve İslâm’ın ilk sancaktarı olup Bedir Gazvesi’n-de şehid düşmüştür. Ubeyde’nin şehâdetinden bir yıl sonra, Uhud Gazvesi’nden hemen önce Ramazan 3 (Şubat-Mart 625) tarihinde Hz. Peygamber 400 dirhem mehir vererek Zeyneb ile evlendi. Diğer bir rivayete göre ise Zeyneb, Hz. Peygamber’le evlenmeden önce Abdullah b. Cahş ile evliydi ve onun Uhud Gazvesi’nde şehid düşmesi üzerine Resûlullah tarafından nikâhlanmış (İbnü’l-Esîr, V, 297), Hz. Peygamber’in Âmir b. Sa‘saa kabilesiyle bozulan ilişkileri düzeltme arzusu bu evlilikte önemli rol oynamıştır.

Resûl-i Ekrem’in evlilikleri içinde en kısa süreli olanı Zeyneb’le olan evliliğidir. Zeyneb bu evlilikten sekiz ay (bazı rivayetlere göre iki veya üç ay) sonra Rebîülâhir 4 (Eylül 625) tarihinde otuz yaşında vefat etmiş olup Resûlullah’ın zevceleri içinde Hatice’den sonra ilk vefat eden hanımıdır. Diğerleri Resûl-i Ekrem’den sonra vefat etmiştir. Zeyneb, Resûlullah’ın kıldırdığı cenaze namazının ardından Bakī‘ Mezarlığı’na defnedildi. Hz. Peygamber’in eşleri arasında Bakī‘ Mezarlığı’na ilk defnedilen de odur. Resûlullah’ın Zeyneb bint Huzeyme’nin anne bir kız kardeşi Meymûne ile evlenmesi, Zeyneb’in vefatından yaklaşık dört yıl sonra 7 yılının Zilkade ayında (Mart 629) gerçekleşmiştir.

BİBLİYOGRAFYA:

İbn Hişâm, es-Sîretü’n-nebeviyye (nşr. Muhammed Ali el-Kutub-Muhammed ed-Dâlî Balta), Beyrut 1412/1992, IV, 262; İbn Sa‘d, eŧ-Ŧabaķātü’l-kebîr (nşr. Ali M. Ömer), Kahire 1421/2001, X, 111-112; Taberânî, el-MuǾcemü’l-kebîr (nşr. Hamdî Abdülmecîd es-Selefî), Beyrut, ts. (Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî), XXIV, 57-58; İbn Abdülber, el-İstîǾâb (Bicâvî), IV, 1853; Süheylî, er-Ravżü’l-ünüf, VII, 538-539; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-ġābe (nşr. Halîl Me’mûn Şîhâ), Beyrut 1418/1997, V, 297-298; İbn Kesîr, es-Sîre, III, 173-174; IV, 584-585, 594; İbn Hacer el-Askalânî, el-İśâbe (nşr. Âdil Ahmed Abdülmevcûd v.dğr.), Beyrut 1415/1995, VIII, 157-158; M. Yaşar Kandemir, “Meymûne”, DİA, XXIX, 506-507.

Ayşe Esra Şahyar